Babalar ve Kızları: Heykel Sanatçılarımız Tankut Öktem ve Oylum Öktem

Günlerden bir gün ava çıktı.

Kargı, yay, ok, kılıç ve kalkanla ava gitti.

Bir geyik ele geçirdi,

Onu söğüt dalı ile bir ağaca bağladı ve gitti.

Sonra sabah oldu.

Tan ağarırken yine geldi ve gördü ki:

Gergedan geyiği almış.

Sonra Oğuz Kağan bir ayı tuttu;

Onu atın kuşağı ile ağaca bağladı, gitti.

Yine sabah oldu.

Tan ağarırken yine geldi ve gördü ki:

Gergedan ayıyı da almış.

Bu sefer o ağacın dibinde kendisi durdu.

Çadırını kurdurdu ve sessizce uyudu.

Tan ağarınca Oğuz Kağan’ın çadırına güneş gibi bir ışık girdi.

O ışıktan gök tüylü ve gök yeleli büyük bir erkek kurt çıktı.

Bu kurt Oğuz Kağana hitap etti ve:

‘Ey Oğuz, sen Urum üzerine yürümek istiyorsun; 

Ey Oğuz, ben senin önünde yürümek istiyorum’- dedi.

Ondan sonra Oğuz Kağan çadırını dürdürdü ve gitti.

Gördü ki, askerin önünde gök tüylü ve gök yeleli

Büyük bir erkek kurt yürümektedir ve kurdun ardı sıra ordu gelmektedir.

Tan ağarınca, Oğuz Kağan gördü ki,

Erkek kurt askerin önünde yürümektedir;

Sevindi ve ilerledi.

Oğuz Kağan her zaman bir alaca ata binerdi.

O bu atı pek çok severdi.  Yolda bu at gözden kaybolup kaçtı.

Burada büyük bir dağ vardı. Üstünde don ve buz vardı.

Onun başı soğuktan ap ak idi. Onun için adı Muz Tağ idi.

Oğuz Kağan’ın atı bu Muz Tağ’ın içine kaçtı, gitti.

Oğuz Kağan bundan çok eziyet ve iztırap çekti.

Kavramlarla Heykel Sanatçımız Tankut Öktem’in Eserleri