Levant
levent |
[ Osmanlı Kanunnameleri, <1520]
ve daχı ˁavret ve oğlan varub su aldığı diyārda yudığı yerde levend [işsiz güçsüz, bekâr] tāifesinden kimse varmağa menˁ ideler”korsan?” [PiriR 1521] gün doğusı tarafına dolaşdukdan soŋra azmaklar vardur, ol azmaklaruŋ içinde levend kayıkları gizlerler ~ Fa lavand لوند işsiz güçsüz, boş gezen, başıbozuk
Not: 18. yy’da “taşra derebeylerinin maiyetinde bulunan silahlı nefer” anlamında kullanılır. Levent semtinin adı, III. Selim zamanında (1789-1807) burada kurulan Levend Kışlası’ndan gelir. • Farsça sözcüğün kökeni açık değildir.
Benzer sözcükler: levendane
|